Dinsdagavond 1 augustus. Op mijn schoot ligt het boek ‘De kracht van het nu’ van Eckhart Tolle. Ik kan me er nog niet toe zetten om verder te lezen waar ik die middag op het strand gebleven was. Het is een ontzettend goed boek, begrijp me niet verkeerd, maar het NU biedt op dit moment te veel moois om er van ‘weg’ te gaan.

Het is zaterdagmorgen. Ik lig in bed en buiten regent het. Ik houd van regen, vind het gezellig.
Ik denk terug aan de afgelopen week. Aan het project waar ik vol in zit. Aan mijn beslissingen en aan de zelftwijfel. Een nieuwe baan is soms een achtbaan. Ik ben moe.

Op 21 april was het zover…mijn eerste workshop. Ik vond het ontzettend spannend. Ik zag mezelf al voor een volle zaal staan en dat ik vervolgens vergeten was wat ik ook alweer wilde vertellen. De mensen om mij heen snapten niet waar ik me zo druk om maakte, want volgens hen kon ik dat makkelijk. En eigenlijk wist ik dat zelf ook wel.

Dit gastblog is geschreven door Nathalie van Zundert.

Ik ben Nathalie en ik ben bijna 40 jaar. Ik vind dat een indrukwekkende leeftijd, vooral omdat ik me van binnen eerder 25 voel. In die 40 jaar heb ik veel gedaan. Ik heb gespeeld, getwijfeld, gemijmerd en gedroomd. Ik heb gereisd, gestudeerd, gewerkt en lol gemaakt. Ik heb gespeeld in een rockband, les gegeven en geschreven. Ik heb mezelf uit meerdere putten getrokken, harten gebroken, maar het mijne ook talloze keren gelijmd. Ik heb veel gedaan. Een serieuze carrière opbouwen staat niet in het lijstje. Ik ben namelijk een laatbloeier.

Het was op een donderdag. Ik had mezelf voorgenomen om eens wat vaker ‘pauze’ te nemen in plaats van de hele dag door te werken.

Aangezien ik ook een opbouwschema had om te gaan hardlopen, kon ik die twee mooi combineren. Zo ook die betreffende middag. Ik merkte dat mijn hoofd vol zat en ik wat minder gemotiveerd was. Mede doordat ik wat minder aanvragen had.