Wanneer puzzelstukjes in elkaar vallen.
Dit gastblog is geschreven door Aimee van Bilsen
In maart 2015 zette ik een grote stap in mijn leven. Ik verhuisde samen met mijn man en dochter naar Frankrijk. Een spannend avontuur waar ik erg naar uitkeek. Helemaal opnieuw beginnen in een mooie, maar onbekende omgeving. Ik had mijn baan opgezegd en wist nog niet wat ik Frankrijk wilde gaan doen. Als coach en trainer wist ik wel dat ik niet hetzelfde kon doen i.v.m. de taal. De eerste paar maanden genoot ik van het thuis zijn, het huishouden, de nieuwe omgeving en regelde ik alle administratieve dingen.
Een nieuw zoektocht begon
Maar het begon te kriebelen. Ik voelde me niet nuttig en ik voelde me onzeker worden omdat ik voor mijn gevoel niet echt deelnam aan de maatschappij. Ik miste uitdaging en het inzetten van mijn ‘hersens’. Ik gebruikte mijn kwaliteiten niet optimaal en daar werd ik onrustig van. Ik ging op zoek naar wat ik kon gaan doen. Toen begon een grote zoektocht naar wat ik wilde. Een ding wist ik wel: ik wilde niet fulltime werken en het liefste vanuit huis werken, maar verder lag alles open. Ik bevond me in een luxe positie. Hoe vaak komt het nou voor dat je helemaal opnieuw kunt kiezen zonder dat je vast zit aan financiële of andere zaken?
Keuzestress
Voor mijn gevoel lag alles nog open en had ik veel mogelijkheden om uit te kiezen. En met die keuze kwam ook de druk. Ik wilde het namelijk in één keer goed doen. Voor iets kiezen dat me echt gelukkig maakte. In mijn vorige banen was ik altijd van het een in het ander gerold. Ik had nooit echt hele bewuste keuzes gemaakt. Daarbij kwam de druk ‘van buitenaf’. Mensen die aan me vroegen ‘wanneer ik weer ging werken’, ‘of ik alweer een baan had’. Het gaf me het idee dat ik snel weer iets moest gaan doen.
Dingen uitproberen totdat de puzzelstukjes in elkaar vielen
Uiteindelijk ben ik verschillende dingen gaan proberen. Ik sloot me aan bij online freelance diensten. Ik schreef een tijd als freelancer voor websites. Ik schreef over de regio hier en werd gevraagd om voor een tijdschrift te schrijven. Dat beviel een tijdje, maar ik begon er steeds meer tegenop te zien. Teken voor mij dat er iets aan de hand was. En om eerlijk te zijn had ik een ‘veilige’ keuze gemaakt. Ik was iets gaan doen wat redelijk makkelijk op mijn pad was gekomen. Waar ik wel interesse in had, maar niet waar mijn hart sneller van ging kloppen. Het werd tijd om goed bij mezelf na te gaan wat ik nou echt wilde.
Diep van binnen wist ik wel wat ik wilde. Ik wilde mensen helpen, iets kunnen doen voor iemand anders en daarmee de wereld een beetje mooier maken. Als ik daaraan denk ga ik van binnen gloeien. Op een dag vielen alle puzzelstukjes op zijn plaats: het mensen helpen, het online werken, het kunnen schrijven en mijn persoonlijke ervaring van emigreren. Sinds maart werk ik als Emigratiecoach. Ik help Nederlanders bij het plannen en voorbereiden van hun emigratie zodat zij op een positieve en ontspannen manier deze bijzondere stap kunnen zetten.
Rust en zelfvertrouwen
De keuze om weer als coach te gaan werken zorgt ervoor dat ik mij ‘volledig’ voel. Dat ik weer mezelf kan zijn als persoon. Ik haal energie uit mijn werk en ik geniet. Ik heb rust gevonden nu ik mijn plekje in de wereld heb gevonden. En het heeft me zelfvertrouwen gebracht. Het gekke is dat als je met iets bezig bent wat echt bij jou en jouw kwaliteiten past je dit zelf weet. En het niets uitmaakt wat anderen daarvan vinden. Dit besef geeft me heel veel kracht en doorzettingsvermogen.
Aimee van Bilsen
Labels:Voldoening, vrijheid, zelfstandig ondernemer, zelfvertrouwen
Trackback van jouw site.
