Gastblog

Dit gastblog is geschreven door Mischa ten Velden

Ik heb in mijn leven altijd al voor veel verschillende keuzes gestaan. Het was pas toen ik er echt bewust van werd wat het precies was dat mijn keuzes motiveerde. Dat ik er pas echt achter kwam waar ik nu precies naar opzoek ben om echt gelukkig te worden. Bij mij begon dit al in mijn jeugd.

Wat mij motiveerde om mijn studie richting te kiezen.

Mijn ouders waren namelijk gescheiden toen ik nog heel jong was. Waardoor ik altijd in het weekend bij mijn vader de tijd doorbracht. Wat was voor mij altijd een hele waardevolle tijd. Vooral omdat we dan ook de leukste experimenten gingen doen in de tuin. Mijn vader was namelijk dokter en had nog veel leuke apparaten staan vanuit zijn studietijd. Zo had hij bijvoorbeeld een microscoop thuis staan waar we dan insecten onder legde om deze te bekijken. Waarbij je dan echt verbaasd stond over hoe bijzonder deze van dichtbij uitzagen.

Dit zorgde er bij mij dus ook voor dat ik het leuk vond om later in het laboratorium te gaan werken. Vooral toen ik begon met de studie begon heb ik dit altijd als een hele leuke tijd ervaren. En stond ik dus ook heel erg achter deze keuze. Met name omdat je dan ook als student de complete vrijheid hebt om te onderzoeken wat je maar interessant vond. Zolang het ook maar een beetje met het onderwerp te maken had van dat semester.

De fout die ik toen heb gemaakt bij het vinden van de juiste baan.

Een van de problemen die toen later naar voren kwam. Was dat ik toen net afstudeerde in de tijd van de economische crisis. En dat ik zelf en veel mede studenten van mij het moeilijk vonden om werk te vinden. Waarbij ik toen ook een baan hebt aangenomen waar ik mij achteraf nooit helemaal lekker bij heb gevoeld.

Dit was misschien iets wat ik achteraf ook niet had moeten doen. Het was goede baan met ook zeker fijne collega’s. Ik merkte alleen dat dit gewoon niet bij mij paste. Met gevolg dat ik hierdoor ook heel slecht gemotiveerd raakte. Ik was meer bezig met alles af te krijgen wat er die dag moest worden gedaan. Dan dat ik echt deed wat ik leuk vond om te doen.

Toen kwam het er ook nog bij dat het steeds drukker werd. Waardoor ik zelf bijna een burn-out kreeg. Ik heb dit toen gelukkig op tijd kunnen voorkomen. Doordat ik al eerder in een proces stond waarbij ik mij afvroeg wat ik nu echt wilde in mijn leven. Voor dat dit plaatsvond had ik hiervoor al echt maanden voor mijzelf nagedacht wat het nu precies is wat ik wilde. Tot ik de realisatie kwam dat er op mijn werk nooit wat zal veranderen. En ik dus mij hierdoor alleen maar meer gestrest zou gaan voelen. Dat het dus tijd werd om echt een keuze te gaan maken die mij gelukkig maakte.

Het moment dat ik echt de keuze maakte om voor mijzelf te gaan.

Ik besloot dus ook voor mijzelf dat ik nog liever faal in wat ik leuk vind. Dan dat ik de rest van mijn leven iets heel veilig en stabiel blijf doen waar ik alleen maar ongelukkig van werd. Met deze motivatie heb ik toen ook de moeilijke keuze gemaakt te stoppen met werken. En een jaar aan zelfontwikkeling te gaan doen om te bedenken wat het nu echt is wat ik wilde doen. Waarbij ik toen in dat jaar veel boeken ben gaan lezen, veel workshops ben gaan volgen en de opleiding Stresscoach heb afgemaakt.

Omdat ik echt voor mijzelf wilde leren hoe ik het beste met stress kan omgaan. Het is vooral hier dat ik mijzelf weer echt heb terugvond. Doordat ik hierdoor ook zoveel van mijzelf en andere heb geleerd. Dat ik echt bij mijzelf merkte dat ik na een jaar geen negatieve gedachtes of gevoelens meer ervaarde. Maar weer echt in mijn kracht stond van wie ik was.

Wat bij mij ook tot het idee leiden dat ik het prachtig zou vinden om dit door te geven aan andere mensen. Wat mij dus ook motiveerde om als stresscoach te gaan werken. Wat ik dus nu ook met veel plezier doe. Met daarnaast mijn eigen website waarbij ik het leuk vind om al mijn inzichten te delen over hoe je het beste kan omgaan met stress. Zou je dus leuk vonden om hier meer over te lezen hoe je beter wordt in omgaan met stress. Door sterker te staan in wie jij echt bent en wat je echt motiveert. Dan nodig ik je graag uit om mijn artikelen te lezen op mijn website stressgenezing.nl

Dit gastblog is geschreven door Maria van den Heuvel

Eigenlijk had ik nooit gedacht dat ik de stap zou durven zetten om fulltime mijn eigen bedrijf te runnen. Ik ben echt zo’n held op sokken type. Zo’n constante twijfelaar en uitsteller. Vaak onzeker over mezelf en grote beslissingen schoof ik voor me uit.

Dit gastblog is geschreven door Janneke Verhoeven.

Zou het dan toch waar zijn wat ‘ze’ zeggen? Dat als je richting de 40 gaat, dat dan die vragen komen? Wie ben ik? Wat wil ik? Waarom? Maar ook vooral: waarom niet?

Dit gastblog is geschreven door Merel Eveleens

Op de middelbare school wist ik het al heel zeker. De studiekeuze maken was makkelijk. Ik wilde maatschappelijk werker worden. En dat werd ik. Ik vloog door de opleiding heen en in 2004 mocht ik mijn felbegeerde papiertje in ontvangst nemen.

Dit gastblog is geschreven door Aimee van Bilsen

In maart 2015 zette ik een grote stap in mijn leven. Ik verhuisde samen met mijn man en dochter naar Frankrijk. Een spannend avontuur waar ik erg naar uitkeek. Helemaal opnieuw beginnen in een mooie, maar onbekende omgeving. Ik had mijn baan opgezegd en wist nog niet wat ik Frankrijk wilde gaan doen. Als coach en trainer wist ik wel dat ik niet hetzelfde kon doen i.v.m. de taal. De eerste paar maanden genoot ik van het thuis zijn, het huishouden, de nieuwe omgeving en regelde ik alle administratieve dingen.

Dit gastblog is geschreven door Angelique van der Meyden

Jaren heb ik in loondienst gewerkt, met heel veel plezier overigens. En dan komt er een moment dat je innerlijk zegt: ‘Dit is het niet meer voor mij’. Ik kreeg geen energie meer van mijn werk en sleepte mij iedere dag naar kantoor. Het begint klein maar wordt steeds erger. Het liefste zou ik heerlijk onder een dekentje in mijn bed blijven liggen. Stoppen met mijn baan als directiesecretaresse. Maar wat dan?

Dit gastblog is geschreven door Sonja Renaud

Als kind was ik een echte boekenwurm. Ik werd altijd heel blij van lezen en zat vaak met mijn neus in de boeken. Uit de bibliotheek haalde ik altijd stapels boeken en die las ik dan met veel enthousiasme. Kruistocht in spijkerbroek, Koning van Katoren, Pluk van de Petteflet, enzovoort.

Dit gastblog is geschreven door Rob Steijger.

Waardoor het precíés misging op kantoor weet ik nog steeds niet, maar na bijna vijftien jaar ICT-werk lukte het me gewoon niet meer die acht uur op een rij vol te maken. De systeemplafonds kwamen steeds dichterbij en ik had het volle weekend nodig om bij te tanken.

Durf jij lui te zijn?

Lui durven zijn, je vervelen is een hele kunst en om eerlijk te zijn, ik heb nog veel te leren.
(Sowieso schijnen vrouwen hier minder goed in te zijn). Jaloers kan ik kijken naar mijn man die een huis in grote chaos achter kan laten om een rondje hard te lopen. Gewoon omdat hij zijn hoofd moet legen. Het lijkt mij heerlijk als ik de kunst van mijmeren in een hangmat, zinloos uitkijken over de zee beter zou verstaan.

Dit gastblog is geschreven door Rebecca Braak

Naar de andere kant van de wereld.

Sinds ik mij kan herinneren reed ik dagelijks paard, dit was mijn passie, mijn hobby, mijn liefde en ik denk eigenlijk wel mijn alles op dat moment. Op 18-jarige leeftijd verhuisde ik naar Amsterdam, waar ik begon aan de studie Business Administration aan de Universiteit van Amsterdam.

Dit gastblog is geschreven door Anja Bol

Het zat er aan te komen

Zeven jaar geleden meldde ik mij ziek en stortte ik in. In mijn privéleven ging het al maanden niet lekker. Slapen was een probleem. Voor sociale contacten had ik geen energie. Hobby’s interesseerden me niet meer. De laatste tentamens voor de hbo-opleiding die ik in deeltijd deed, lukten niet. Mijn parttime werk als praktijkmanager (bij een fysiotherapiepraktijk) was het enige dat wel lukte en dat hield me nog een beetje overeind.

Dit gastblog is geschreven door Mia van den Brand

“NEE!!”

Alles in mij riep het. Ik hoorde termen als ‘nieuwe uitdaging’ ‘gebruik van kwaliteiten’ en ‘tijd voor verandering‘ vallen ergens in de verte. Maar ik voelde enkel mijn ademhaling naar boven schieten.

 ‘NEE! ‘ Alles in mijn hoofd en lijf riep het.

Dit gastblog is geschreven door Brenda ten Have

Ik ben Brenda ten Have – Straatman en ben 35 jaar. Ik ben moeder van een wonderzoontje van 1,5 jaar. Een wondertje noemen wij hem omdat het voor ons niet vanzelfsprekend is om zwanger te raken. Na bijna 2 jaar van wachten, onderzoeken, wachten, een miskraam en een operatie zijn we eindelijk zwanger geraakt  van ons zoontje. De twee jaar waren erg zwaar en ik had hier graag wat meer psychosociale steun bij gehad. Deze kon ik echter niet in de buurt vinden waardoor het idee is ontstaan om deze hulp zelf te gaan bieden.

Dit gastblog is geschreven door Kathelijn van Dongen

Ergens wist ik dit natuurlijk wel, maar om de stap nu echt te zetten en mijn full-time baan helemaal op te geven om mijn eigen praktijk uit te bouwen?

In november 2013 ben ik de KVK binnen gestapt en heb ik mijn praktijk ‘Natuurlijk! Bij Kaat’ ingeschreven. Als gewichtsconsulente wilde ik iedereen helpen naar een blijvend gezond gewicht.

Dit gastblog is geschreven door Aline van de Haar

Hoe lang kun je jezelf voor de gek houden? Vraag jij je dat weleens af?
Vroeger als klein meisje droomde ik er al van om anderen te helpen. Sterker nog, ik droomde er niet alleen van, ik wist simpelweg niet beter. Alles wat ik deed was doordrenkt met het gevoel van betekenis te willen zijn voor anderen. Of het nou mensen of dieren waren; als het goed ging met alles om mij heen, ging het ook goed met mij. Ik wilde daardoor zo graag alles goed doen dat ik vooral sociaal wenselijke keuzes maakte. Ik was verlegen en wilde vooral niet opvallen. Bovendien was ik er heilig van overtuigd dat bepaalde dingen niet voor mij weggelegd waren. Ik wist ook eigenlijk helemaal niet meer wat ik nou eigenlijk zelf wilde.