Een keuze van betekenis

Geschreven door Anja Zerrouk op mei 31, 2017. Geplaatst in Gast Blog

Dit gastblog is geschreven door Aline van de Haar

Hoe lang kun je jezelf voor de gek houden? Vraag jij je dat weleens af?
Vroeger als klein meisje droomde ik er al van om anderen te helpen. Sterker nog, ik droomde er niet alleen van, ik wist simpelweg niet beter. Alles wat ik deed was doordrenkt met het gevoel van betekenis te willen zijn voor anderen. Of het nou mensen of dieren waren; als het goed ging met alles om mij heen, ging het ook goed met mij. Ik wilde daardoor zo graag alles goed doen dat ik vooral sociaal wenselijke keuzes maakte. Ik was verlegen en wilde vooral niet opvallen. Bovendien was ik er heilig van overtuigd dat bepaalde dingen niet voor mij weggelegd waren. Ik wist ook eigenlijk helemaal niet meer wat ik nou eigenlijk zelf wilde.

Tja, en wat gebeurt er dan?

Eerst pakte ik alles aan wat op mijn pad kwam. Daarna zocht ik naar meer betekenis, maar ik wilde ook vooral blijven leren. Een vreemde combi; aan de ene kant zo onzeker, aan de andere kant een enorme bewijsdrang. Ik zocht steeds weer een nieuwe uitdaging, diep in mijn hart nog steeds wanhopig op zoek naar die betekenis. In de praktijk betekende dat vooral dat ik snel verveeld was, dat ik het gevoel had dat ik het kunstje wel gezien had. Ik was alleen te onzeker om dat uit te durven spreken. Hoe arrogant en ontevreden klinkt dat? Ik legde de lat voor mezelf steeds hoger en dat heeft ervoor gezorgd dat ik heel veel verschillende dingen heb gedaan, gezien en beleeft. En stiekem ook veel meer geleerd dan ik ooit voor mogelijk had gehouden. Levenservaring, maar vooral ook op het gebied van communicatie, coaching en als trainer.

Erg leuk, maar ook erg vermoeiend.

Het bleef maar knagen. Iedere keer als ik een nieuwe baan kreeg dacht ik dat het anders zou worden. Dat ik eindelijk echt voldoening zou gaan halen uit mijn werk. Maar dat gebeurde niet. Of het was er even en dan kwam er een nieuwe leidinggevende met andere inzichten en was het net zo snel weer verdwenen.

Mijn gedachten dwaalden steeds vaker af. Hoe zou het zijn om…

• Voor mezelf te beginnen?
• Eigen baas te zijn.
• Zelf te kunnen beslissen hoe ik iets aanpak, welke koers ik vaar.

Maar…

Als ik me ergens in gespecialiseerd had dan was het wel in beren op de weg zien.  Ik had vooral één major titel: Master in Problem Creation. En nee, deze bestaat niet echt, maar voor mij was het des te realistischer.

Met als gevolg dat ik mezelf volledig blokkeerde. Er was totaal geen ruimte meer om mijn hart echt te laten spreken.

Signalen

Signaal na signaal had ik genegeerd totdat er geen uitweg meer was. Ik kreeg een flinke burn out en moest toen wel stoppen met werken. Terwijl ik thuis zat werd ik “ook nog” zwanger en ja toen, echt toen pas ging er een lampje branden.

De jarenlange twijfels vlogen me bijna letterlijk aan:

• Wil ik dit de rest van mijn leven doen?
• Is dit het voorbeeld wat ik mijn kinderen wil geven?
• Werken voor het geld in plaats van echt doen wat je leuk vindt, waar je hart ligt én waar je echt goed in bent?

Ik kon gewoon niet meer terug.

Ik wilde voldoening. Ik wilde mensen helpen, ze iets leren. Leren hoe ze gelukkiger konden worden. Hoe ze ondanks alles wat ze meemaakten, het beste uit het leven konden halen. Een betere versie van zichzelf konden worden. Ik heb het roer drastisch omgegooid. De gelegenheid aangegrepen en flink geïnvesteerd in opleidingen en omscholing.

Nog steeds investeer ik veel in mezelf en dat zal ik blijven doen. Daardoor kan ik de mensen die ik begeleid nog beter van dienst zijn. En daarnaast is het ook een gigantisch cadeau voor mezelf en voor mijn gezin om me zo te kunnen blijven ontwikkelen.

En hoe zit dat dan met coaching?

Er zijn al zoveel coaches hoor ik je denken. Ja dat klopt. En we hebben allemaal onze unieke kwaliteiten. En ik? Ik heb gekozen voor datgene wat het dichtst bij mijn hart ligt en aansluit bij mijn eigen levenservaring; coaching van ouders en kinderen in een gescheiden situatie.

Omdat ik daar, vanuit alle oprechtheid, mijn opleidingen, maar vooral ook mijn eigen unieke ervaring heel veel te bieden heb.

En is het spannend?

Ja het is ontzettend spannend om alle zekerheid los te laten en opnieuw te beginnen. Maar het is het tot nu toe elke dag waard geweest. Ik voel gewoon aan alles dat dit iets heel groots kan worden. Dat ik met Gezagdelers de wereld echt wat te geven heb. En natuurlijk ben ik soms nog onzeker en slaan de twijfels nog wel eens toe, maar dan kijk ik naar mijn kinderen en denk aan vroeger. Hoe het was en hoe het nu is. En hoe ik graag wil dat zij hun weg kiezen. Vanuit hun hart!

Warme groet, Aline

www.gezagdelers.nl

——————————————————————-

Ben jij klaar met twijfelen over wat je nu écht wilt? Ben je er klaar voor om in actie te komen om jouw unieke talenten te ontdekken? Mijn talentenprogramma kan je daarbij helpen, met of zonder professionele begeleiding.

Heb jij ook je passie gevolgd en daardoor een carrièreswitch gemaakt en lijkt het jou leuk om daar een keer een gastblog over te schrijven? Laat het me weten en ik vertel je meer.

Labels:hart, Ondernemer, Voldoening, zelfstandig ondernemer

Trackback van jouw site.