Dit gastblog is geschreven door Angelique van der Meyden
Jaren heb ik in loondienst gewerkt, met heel veel plezier overigens. En dan komt er een moment dat je innerlijk zegt: ‘Dit is het niet meer voor mij’. Ik kreeg geen energie meer van mijn werk en sleepte mij iedere dag naar kantoor. Het begint klein maar wordt steeds erger. Het liefste zou ik heerlijk onder een dekentje in mijn bed blijven liggen. Stoppen met mijn baan als directiesecretaresse. Maar wat dan?
Dit gastblog is geschreven door Sonja Renaud
Als kind was ik een echte boekenwurm. Ik werd altijd heel blij van lezen en zat vaak met mijn neus in de boeken. Uit de bibliotheek haalde ik altijd stapels boeken en die las ik dan met veel enthousiasme. Kruistocht in spijkerbroek, Koning van Katoren, Pluk van de Petteflet, enzovoort.
Dit gastblog is geschreven door Rob Steijger.
Waardoor het precíés misging op kantoor weet ik nog steeds niet, maar na bijna vijftien jaar ICT-werk lukte het me gewoon niet meer die acht uur op een rij vol te maken. De systeemplafonds kwamen steeds dichterbij en ik had het volle weekend nodig om bij te tanken.
Durf jij lui te zijn?
Lui durven zijn, je vervelen is een hele kunst en om eerlijk te zijn, ik heb nog veel te leren.
(Sowieso schijnen vrouwen hier minder goed in te zijn). Jaloers kan ik kijken naar mijn man die een huis in grote chaos achter kan laten om een rondje hard te lopen. Gewoon omdat hij zijn hoofd moet legen. Het lijkt mij heerlijk als ik de kunst van mijmeren in een hangmat, zinloos uitkijken over de zee beter zou verstaan.
Dit gastblog is geschreven door Rebecca Braak
Sinds ik mij kan herinneren reed ik dagelijks paard, dit was mijn passie, mijn hobby, mijn liefde en ik denk eigenlijk wel mijn alles op dat moment. Op 18-jarige leeftijd verhuisde ik naar Amsterdam, waar ik begon aan de studie Business Administration aan de Universiteit van Amsterdam.
